MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

İsimsiz Şiirler XI
ve_lâ_edri_

İsimsiz Şiirler XI



Ey kalbim bilirsin ya; atlar ayakta ölür;
Günah bir yakýn olsa insan uzakta ölür.

Ölmez, dalgalar göðün alnýný öptüðü gün;
Sonra bir damla katran yüklü ýrmakta ölür...

Gecenin siyahýndan atsa karanýn rengi,
Bilirsin cümle renkler henüz þafakta ölür.

Seni tir tir üþüten, seni daðlayan ateþ,
Gözlerinden süzülen serin sýcakta ölür.

Gönül bir kabir yeri, ölüm dileyen kâtil,
Ölüsü mahþer kadar diri (durak)ta ölür.

Hüznün bir gemi olur tufan sarsa dört yaný,
Gözyaþýnda boðulan müþfik kucakta ölür.

Nefesi kesilse de ölmez âþýk olanlar,
Nefes nefes sýr gibi mahrem tuzakta ölür.

Gönlün bir anka kuþu ve aþk Kafdaðý’nda sýr,
Esrar nedir bilmeyen kartal alçakta ölür.

Bir gecenin koynunda hasretin dinginleþir,
Ve gün ýþýr; özlemin sabah firakta ölür...

Dirilmek için bir gün yarým kalan þiirler,
Yokluðunun düþünde öyle uy(ak)ta ölür...

Nefsin kesilir sesi ve rûhun ayaklanýr,
Sonsuza sefer için gönül imsakta ölür.

Geçmiþin bir dün gibi rüzgâr olup daðýlýr,
Ve çiðnenmiþ hudutlar kutlu yasakta ölür.

Bir yolculuk görünür ve nûr bürür ufkunu,
Sen gidersin geride kalan batakta ölür.

Dâvet çýktý Harem’den, mâzi artýk yalnýz düþ,
Allah dilerse ölüm, tahta kundakta ölür.

Ateþle uslanmayan nefste açlýðýn sýrrý,
Sükûtun sofrasýnda, cürmün damakta ölür.

Ankara, Temmuz 2018

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.