Kalbimin en derininde, kendimi affedemez iken Sen beni tüm varlýðýnla sevdiðin için iyi ki varsýn Hep derlerdi, içinde ne yaþarsan, Ne hissedersen karþýnda onu bulursun diye Ben hep insanlardan kaçtým, Kimseyi tüm kalbimle sevemedim, hep düþündüm, Bahaneler buldum kendime.
Silip attým, sanki yazmýþýmca sýna Sonra sen geldin, çoktan vazgeçmiþken hayattan, Kendine baðladýn umudun tükendiði anda, Nehir olup aktýn içime, korktum, Boðulurum sandým, tazelendim, temizlendim.
Ýnsanlarýn bu kadar yapmacýk olduðu zamanda, Ýçime iþleyen sesinle tekrar iyiliðe inandýrdýn Ýnsanlar, sahtelikten, aldatmaktan ya da Yalandan bahsederken Aklýma gelmeyen tek insan olman, Sana duyduðum güveni gösteremeyip Ufak þeylerde kopmaktan bahsetmeme raðmen, Beni böylesine sevdiðin için iyi ki varsýn.
Benim serzeniþlerim, kopmak isteyiþlerim, Kaçýþlarým hep korkumdan Sevginin derinliðine boyum yetmezse diye Korktum hep, içtenliðin, bilgeliðin, Düþünceli halinle beni her seferinde Kendine tekrar âþýk eden kadýným, iyi ki varsýn.
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Sami Arlan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.