YAŞAMAK

Acý bir yaþama mahkumuz,
Alabildiðine acý...
Alabildiðine çýkmaz bir acýya.
Çocukluðumuzdan kalan özgürlük,
Yok artýk ellerimizde
Yok o günlerin ,tatlý gözyaþlarý.
Baharlarý severdik , yazý severdik,
Ömür hep sýcak geçecek sanýrdýk.
Oysa öyle bir soðukluk çýkmazýna girdik ki,
Yüreðimiz donmuþ katýlýklarla...
Duyamýyorum,sýcak bir sevgi
Ellerimizden alýndý sýcak seviler.
Þimdi acý bir yaþama mahkumuz ,
Güneþ bile doðmuyor evrenimize.
Sabahlar hep solgun, hep fýrtýnalý,
Akþamlar sa tüm çaresizlik...
Karanlýk , hýçkýrýk dolu.
Bir sabah güneþ doðar mý diyorum;
Kim bilir ,
Belki ak günlere mutluluk içinde...
Belki de , umutsuz karanlýklara.

Günay K. K.
Sosyal Medyada Paylaşın: