O gözler... Ilýk bir kahverengi, Bakýyor mahzun mahzun, Sessizce... Dalýyor zaman zaman... Gün batýyor sanki o an Gözlerindeki bulutlarýn arasýnda... Anlýyorum, Yaðmur topluyor...
Gün oluyor, Güneþin tüm renkleri Iþýyor gözlerinden peþ peþe... Görüyorum, Sýyrýlýyor bulutlardan, Iþýklar saçýyor sýcacýk... Tâa yüreðime kadar... Gülümsüyorum...
Bir ses geliyor kulaklarýma hafiften, Bir ayrýlýk þarkýsý... Bir kadife ses... Ýçime iþliyor... Suskun. Hasret dolu... Dinliyorum...
Bir el okþuyor saçlarýmý, Ellerim yüreðimde; Ellerimde çýrpýnan bir kuþ... Daha ne kadar? Nedir bu dik yokuþ? Bir yüz beliriyor sisler içinde... Bakýþlarýný kaçýrýyor... Bir ses... Bir vedâ... Bir hýçkýrýk takýlýyor boðazýma... Ýnliyorum...
Tekrar doðuyor gün gibi... Gülümsüyor... Ýçimde bir sevinç dalgasý, Kaplýyor her yerimi. Anlýyorum ki, Seni çok seviyorum...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.