Utansın

Þu gurbet elleri mekan edeli
Esip savrulduðum yeller utansýn
Halimi görenler diyorlar deli
Bana deli diyen diller utansýn

Gönül beþiðini salladým boþa
Küllenmiþ yarayý sürdüm ataþa
Ses vermeyen sazý çalarým taþa
Ahraz olup susan teller utansýn

Garip olanlarýn haktýr sahibi
Bir kör kuyudayým bulunmaz dibi
Mecnun’a dönmüþüm divane gibi
Yolumu baðlayan çöller utansýn

Sineme saplanan zehirli oktur
Ýçimde acýnýn tarifi yoktur
Bu can bu bedene inan ki çoktur
Beni taþýmayan sallar utansýn

Sinem alev alev dumaný tütmez
Kul Garib’im buna nefesin yetmez
Bu sevda bir baþka mezarda bitmez
Gözlerimden akan seller utansýn

Emine Çerçi
Sosyal Medyada Paylaşın: