uykusuz sabahlara
gün batýmý korkular’da
hezeyan öfkesi düþüncelerinin
sonsuz çapýmýndan bi eksiðiz
düþlerimin
en üryan yanýndan
öp beni sevgilim...
avlu da ortancalar öfkeni daðýt
saçlarýn sarý bukleli aðýt
biz o zaman çocuktuk
deniz de maviydi önceleyin
seviþmek marifetse seviþtik
küfürsüz sessiz
geceye kanmak demiþtik
y/anmak ki eþsiz
fotoðraflara sarýlmak gibi
solgun ve soðuk
buysa yaþamak, yaþamýþtýk...
esirgemezdi baban dua da sözü
karartmalar korkutmuyordu gözü
bakmayý bildikten sonra
halbuki eskiden maviydi gökyüzü
düþen yaprak gibi öldüm
eski toprak yola döndüm
baþaksýz tarlaya gömdüm
yaðmur artýðý gülüþlerimi
iki aþkýn toplamý
etmiyor bir kuþcana yürek
yok bu aþkýn saðlamasý..
yüreðim kýrýk bir vazo toprak kurur
korkarým beni bi çocuk bile vurur
edebiyat defteri cesedim bulur
þiir de maviydi bir zamanlar
þimdi anlamsýz kelimeler sözlüðüm
ölü cana bakar gibi gözlüðüm
ve ben kiminle seviþsem
bütün kadýnlar sýradan
ben bi tek
seni aldattým
inanamazsýn baþkasý yalan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
abim... canım abim öğretmenin vedası... yağmur... kuş kanadı... beyaz atlı prens... gökyüzü... gökyüzü... ay yıldızlı uçurtma... şehit çocuk...