Hayatýn aðýrlýðý omzuma bindikçe, yüzümde eskiyen çizgiler beliriyor. Yüzüm eskiyor, bedenime aðýrlýk çöküyor ve hayat devam ediyor. Yaþamak; koca bir boþluk oluyor adeta önümde, Ve ardýndan ’’ya boþluða düþersem’’ düþüncesi kemiriyor saatlerce beynimi Sahi ya düþersem! Kim kaldýrýr beni düþtüðüm yerden? O zaman anlýyorum ki; Elimde, avucumda, gönlümde sadece dua kalýyor. Ben dua ettikçe, sabrediyorum. Sabrettikçe, umut ediyorum. Umut diyorum, beni bugünlerimden yarýnlarýma huzurla taþýyan güzellik. Ey tonlarca aðýrlýkta olan hayat, sana inat umut diyorum.
Yusuf BÝTÝM
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serseri_Ruhlu_Şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.