NE GÖRDÜMSE SİZDEN GÖRDÜM İNSANLAR

Hanyayý Konyayý bütün herþeyi,
Teker teker sizden gördüm insanlar.
Azda çokta olsa bütün herþeyi,
Ne gördümse sizden gördüm insanlar.

Açmamýþ goncayý baðdan dererken,
Koklayýp sonunda yere sererken,
Karþýsýna geçip bir de gülerken,
Ne gördümse sizden gördüm insanlar.

Baþkasýnýn sýrtýnda þaha kalkmayý,
Girdiði çevreye fesat katmayý,
Yediði çanaða tekme atmayý
Ne gördümse sizden gördüm insanlar.

Yalan söylemeyi,küfür etmeyi,
Hýrsýzlýðý, riyayý ve terketmeyi.
Gayrimeþru yoldan kazanç etmeyi,
Ne gördümse sizden gördüm insanlar.

Para için herþeyini feda ederken,
Bütün deðerleri atýp iterken,
Göbekler üstüne yazý yazarken
Ne gördümse sizden gördüm insanlar.

Zalim olup el-âlemi soydunuz.
Fakirim deyip mendil koydunuz.
Böyle deðildiniz evvel toydunuz.
Ne gördümse sizden gördüm insanlar.

Kiminiz dede, kiminiz hoca,
Hani üstündünüz hayvandan soyca?
Hepinizi koymalý kýzgýn bir saca.
Ne gördümse sizden gördüm insanlar.

Adam öldürmeyi, azap vermeyi,
Olmamýþ meyvayý hep kemirmeyi,
Dolap çevirmeyi, kemlik etmeyi.
Ne gördümse sizden gördüm insanlar.

Aptessiz camiye bile girdiniz.
Evvel ALLAH sonra iman derdiniz.
Nerde iman, hani ALLAH korkunuz?
Ne gördümse sizden gördüm insanlar.

Ýyiyi kötüyü seçemediniz,
Ekin vakti geldi biçemediniz.
Ýçkiyi bile yerinde içemediniz
Ne gördümse sizden gördüm insanlar.

Anaya babaya kusur etmeyi,
Yediðiniz oldu yetim ekmeði,
Dilenip, döþürüp hacca gitmeyi,
Ne gördümse sizden gördüm insanlar.

Sarýlacak yaraya biber ektiniz.
Palavra atýp, nutuk çektiniz.
Utanmadan birde yemin ettiniz,
Ne gördümse sizden gördüm insanlar.

Arzular uðruna boyun eðmeyi,
Dostlarýnýn acýsýna gülmeyi,
Utanmadan atasýný dövmeyi
Ne gördümse sizden gördüm insanlar.

Ýhtiras içinde tutuþup durup,
Yel oynamadan harman savurup,
Þehvet uðruna yanýp kavrulup
Ne gördümse sizden gördüm insanlar.

Gururunuz düþtü ayak altýna,
Sulandýðýnýz oldu doruk salkýma
Zaman geçti, varmadýnýz farkýna.
Ne gördümse sizden gördüm insanlar.

Binbir umutlarla sarýldý size,
Ýhanet ettiniz ona gizlice
Hakim olamadýnýz beldeki güce.
Ne gördümse sizden gördüm insanlar.

Ele servet geçti hemen yediniz.
’Bir günün beyliði beylik’ dediniz
Þimdi ne oldunuz evvel neydiniz?
Ne gördümse sizden gördüm insanlar.

Yerinde karþýlýk veremediniz,
Sevildiniz fakat sevemediniz.
Nerede cevher var bilemediniz.
Ne gördümse sizden gördüm insanlar.

Sandýnýz ki kendinizde bir þey var.
Mevsimleri gördünüz her zaman bahar,
Þimdi elinizde sorarým ne var?
Ne gördümse sizden gördüm insanlar.

Her þeye raðmen uslanmamaya,
Kaypak müttefike yaslanmamaya,
Gayret etmediniz paslanmamaya,
Ne gördümse sizden gördüm insanlar.

Bu yaþta sözüm, benim bu kadar,
Yirmibir yaþýna girdim bu bahar,
Önümde yaz var ve de sonbahar
Görmesin kötü þey, gözüm insanlar!

Ankara,1969
Necati Dikmen
Sosyal Medyada Paylaşın: