ANLAMSIZ
Yokluðunda sevemedim dünyayý ,
Yýldýzlar gökyüzünde parlamýyor,
Eskisi gibi...
Güneþ ýsýtmýyor yüreðimi.
Düþlerimde devleþiyor yalnýzlýk ,
Bir kördüðüm ki hayat bana ; çözemediðim.
Yaðmur yüklü bulutlar var gözlerimde,
Bir acý içimden söküp atamadýðým.
Anlamsýz geliyor bana her þey,
Uykusuz gecelerimde , sabahý beklemek de
Anlamsýz.
Yaðmurlar ýslatýyor; süzülüyor saçlarýmdan
Sonra gök kuþaðý doðuyor renk renk !
Sadece anlamsýzca bakýyorum...
Hiç bir duygu vermiyor bana.
Yitip gitmiþ bir akþam üzeri,
Kaybettiðim tüm renklerim için...
Aðlasam ne olur, gülsem ne olur.
Anlamsýz geliyor dünya,
Yaþamak...
Yitip giden bir ömür,
Kaybolmuþ bu dünyadan ,sevdiklerim...
Ben olsam ne , olmasam ne !
Anlamsýz bu hayatý sevemiyorum.
Rengarenk olan her þey,
Þimdi kopkoyu bir karanlýk.
Günay K. K. /16 / 6/ 2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.