MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ŞEHRİ ARAYAN ÇOCUK ve palandöken dağları
muhittinlacin

ŞEHRİ ARAYAN ÇOCUK ve palandöken dağları


ÞEHRÝ ARAYAN ÇOCUK ve Palandöken Daðlarý

Bir ateþ düþmüþtü ki küçücük bedenime
O çocuksu Yüreðim mahþeri yaþýyordu
Gece simsiyah bir tül örtmüþtü üzerime
Etrafýmdaki har þey bakýp aðlaþýyordu

Yýkýlý verdi bir an göðü tutan sütunlar
Fýsýldýyordu sanki taþlarda ki yosunlar
Rüzgârlara esirdi ak keçeli çobanlar
Daðlarýn kucaðýnda gölgeler üþüyordu

Kaskatý kesilmiþtim býçak vursan kan çýkmaz
Balta kesmez tenimi mýh girmez keser yontmaz
Dikiþ tutmaz dilimi dudaðým perçin tutmaz
Beynimde dünden kalan sesler uçuþuyordu

Göðü seyrediyordum teselli bulmak için
Cevapsýz tüm sorular bir korku ki o biçim
Özlem yakýyor beni ateþleniyor içim
Gökten avuçlarýma yýldýzlar düþüyordu

Ritim tutmuþtu mehtap Söz almýþtý rüzgârdan
Eþsiz bir melodiyle yayýlýyor uzaktan
Hüzünlü yaðmurlara vuslat vaktiydi o an
Gökkuþaðýnda eþsiz renkler seviþiyordu

Akþam kýzýllýðýnda morarýnca bulutlar
Güvendiði daðlara çekiliyordu kuþlar
Öylesi mahzundu ki üzgündü ki ufuklar
Gelen gün giden güne bir mezar eþiyordu

Bir an karardý dünyam yýldýzlar sönüverdi
Hangi çaðdaydým bilmem o gün hangi devirdi
Derinden bir ses bana ya sabýr der gibiydi
Gördüðüm hayallerden gözlerim þaþýyordu

Uzayýp gidiyordu gölgem kýrk mil uzaða
Serin rüzgâr denizden su taþýyordu daða
Bir cýr cýr böcekleri bir geveze kurbaða
Daha biri susmadan öbürü baþlýyordu

Bir uðultu vardý ki dipsiz uçurumlarda
Geçmiþ canlanýyordu týlsýmlý kayalarda
Ya zaman geri dönmüþ ya yeryüzü tufanda
Sanki eli mýzraklý devler dolaþýyordu

Ýkide bir göklerde kopuyordu velvele
Göz açýp kapamadan düþüyordu menzile
Yýldýzlar kayýyordu kýpkýzýl alevlerle
Birileri uzaydan dünyayý taþlýyordu Muhittin laçin

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.