İÇİNİ DÖKTÜ GECE . . .
ÝÇÝNÝ DÖKTÜ GECE ....
Gündüzün aydýnlýðý yavaþça çekip gitti.
Yýllarýn özlemiyle,bugünde böyle bitti.
Bu þehrin geceleri,yalnýz yüreði sardý.
Masada mazilere aðlayan gözler vardý...
O aðacýn altýnda,açýldý bir bilmece.
Mazinin sýrlarýna,içini döktü gece.
Yalnýzlýk kucak açmýþ,ödeþiyor benimle.
Çaresiz oynaþacak,bana ait gönlümle...
Beyaz gül koydum,masanýn ortasýna.
Kalbin içindekiler,döküldü anýsýna.
Yýldýzlarda katýldý,bendeki yalnýzlýða.
Üstünü örtü gece,daldý tüm karanlýða...
Kadehin sýcaklýðý,dudaklarý gibiydi.
Usulca sokulup,ten öpen aþk gibiydi.
Unutulmuþ adýna düþ kurdu hayallerim.
Bu akþam onu andým ýslanýrken gözlerim...
Hilmi Arsoy - Tekirdað
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.