Ben Köylüyüm Efendi
Þu mahkûm hayat ile duygularým serseri
Can topraðý unutmaz alnýmsa boncuk teri
Ne ben þehiri sevdim nede bu þehir beni
Anlayamaz sýn zaten ben köylüyüm efendi
Naylon pabuç giyerdik sefil diyorlar hani
Unuttuðumuz huzur bizim ellerde gani
Deðirmenden gelirdi ekmegimizin unu
Anlayamaz sýn zaten ben köylüyüm efendi
Toprak kerpiçdi evim deðildi sýrça saray
Üç kilim var dört minder ne tatlýydý isli çay
Bu hasret baþka hasret vay ki þu halime vay
Anlayamaz sýn beni ben köylüyüm efendi
Anama çaðýrýrdý usulca goca anam
Gelin baðla elimi yorgana deðer kýnam
Burda oje sürüyor seksenindeki ninem
Anlayamaz sýn zaten ben köylüyüm efendi
Eþin dostun derdiyle kývranarak öldün mü
Bir lokma ekmeðini komþun için böldün mü
Kul Garib’im içimi hasret sardý gördün mü
Anlayamaz sýn beni ben köylüyüm efendi
Emine Çerçi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.