Yine olmadý... Bir kez daha yarým kaldý... Az da olsa ümidim vardý, Onu da git diyerek aldý. Bu defa; Sabýr da fayda etmedi. Ne kadar çýrpýnsam da, Yine vuslata yetmedi. Belki de; Kadere boyun eðmek gerekti. Belki de ýsrar etmemek, Ayrýlýða razý gelmek gerekti. Öyle ya; Sanki bunca yýl o mu vardý. Bunca yýl sanki bana mý yardý. Bundan sonra da olmazsa, Kýyamet mi kopardý. *** Yine olmadý... Ýlk kez yüzünü gösterse de, Geceme yine doðmadý. Olsun ya hiç olmasaydý... Ya gönlüm aþkla tanýþmasa, Bu duyguyu hiç yaþamasaydý... Belki de nasibim bu kadardý. Belki de þer bildiðimde hayýr vardý. Gönül bu; Diler elbet sevdiðine eriþmeyi. Lakin; Ya yürek vuslata dayanmasaydý. Ya varlýðýnda, Yokluðundaki kadar yanmasaydý. Hiç düþündün mü gönlüm; Ya hiç olmasaydý...
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
celal bahar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.