MOR BAHARLARIM

Yüreðimin kýrýlmýþ anýlarýný toplayamýyorum ;
Yokluðun vuruyor, kalbimin sol yanýna,
Rüzgar acýlarý savuruyor, Berlin sokaklarýna.
Henüz yeni çiçekler dallarda,
Bulutlar, yaðmuru yüklemiþ...yaðmak yaðmamak arasý.
Bir þarký yeniden dolduruyor ,
Gözlerime yaþlarý...
Masmavi acýlar açýyor yüreðim.
Bir þarkýda akþam oluyor :
(Sevemez kimse seni )
(Benim sevdiðim kadar)
Gözlerinde dizeler hayat buluyor.
Yalnýzlýðýmýn orta yerinde ,
Kahýrlanýyorum sensizliðime.
Þiirlerim henüz alýþamadý yokluðuna,
Mor baharlar hüzünle baþladý.
Ayrýlýk; içimde yeþermeye baþlayan,
Umutlarý yok etti.

Ellerin olsaydý ;
Gözlerimdeki kara bulutlarý,
Silerdi biliyorum.
Damla damla akan yaþlar ,
Böylesine sel olup yýkmazdý
Ýçimdeki ;
Ne hayallerle ördüðüm ,
Ümit dünyamý...
Aþk bir baharmýydý
Ýçimizde yeþeren,
Yoksa...
Simsiyah karanlýklarýmýzmýydý.
Bilemiyorum...
Aðlýyorum.

Günay K. K. / 2 / 4 / 2018 Berlin
Sosyal Medyada Paylaşın: