AYBÜKE
AYBÜKE
Eðitim ordusunun, nadide neferiydi
Bir ýþýktý o bitti, ne yazýk ki Aybüke
Cehalet karþýsýnda, aydýnýn zaferiydi
Öðretmen bir þehitti, ne yazýk ki Aybüke!
Þu hilal bakýþýnla, gözleri gülüyordu
Dikenler çiçek açmaz, o bunu biliyordu
Sanki gonca gül gibi, dalýnda soluyordu
Bizi nasýl kahretti, ne yazýk ki Aybüke
Bu dünyada kahrolsun, artýk Ebu cehiller
Çoðaldýkça ülkede, böylesi kör cahiller
Bedel ödercesine, yok oluyor ehiller
Gören Allah þahitti, ne yazýk ki Aybüke
Ýlim ile irfaný, her akla serecekti
En güzel eðitimin, dersini verecekti
Tüm türlü zorluklara, hep göðüs gerecekti
Genç nesile ahitti, ne yazýk ki Aybüke
Kalleþçe bir ölüme, neden kafa yordular
Acýmadan haince, bir pusuda vurdular
Gözü dönmüþ caniler, sanki de kudurdular
Teröre kurban gitti, ne yazýk ki Aybüke!
11. 06. 2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
vefa arayan şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.