Vurulmuþa döndüm birden kalbim yaralý,
Unutamam... Bir daha bu aþkýn kuralý,
Rüya da olsa bulacaðým elbet seni,
Dayanmaz bu kalp, artýk seninle ebedi.
Sen unut diyorsun gel de bana sor,
Yaþanýlýr mý?.. Yaþanýr mý diye birde bana,
Kolay mý yâr... Bir kalemde yazýlmýþ, silgi ile sil demek,
Kolay mý? Sanýyorsun bu kalbi ateþe atýp ta gitmek.
Her kendini bilmez gibi sevipte yok olmak,
Yok bende öyle bir aþký yaþayýp ta kaybolmak,
Ben vermiþim sözümü artýk seninle ebediyen,
Unut diyorsun ya bana hala, ben yanarým ona...
Uzaksýn bana yanýnda olamadým bir an ya,
Senin ellerinden tutup bakamadým gözlerine doya doya ya,
Yüreðim yanar, ben neden yanmayayým bu eller uðruna,
Ýþte ben þimdi yok oluyorum bir güzel kýz uðruna...
Hala, hala aklýmdasýn çýkaramam seni, unutamam anlasana,
Sen yok olursan bende yok olurum inan buna,
Haykýrmak geliyor içimden kurtarýn beni diye,
Yok derdimin dermaný bir baþka sevgiliye...
Ben seni sevdim sadece seninle ebedi,
Ama istemiyorsun bu sözlerinden belli,
Ben sana baðlandým bir kere nasýl ayrýlayým,
Sen unut diyorsun bana at bu kalbi yanan kora...
Ýþte ben dayanamam bu ýzdýraba,
Katlandým bir kere yanýldým aþkta,
Þimdi sevdim, vurdu beni en baþta,
Bir kýz uðruna bu yaþta, hasta oldum ki; ne hasta...
O gözler uðruna yanmýþým ben aslýnda,
Bir güzelliði vardý durulmaz karþýsýnda,
Eritir içimi adeta bir buz parçasý gibi,
iþte ben böyle sevdim deli gibi,
Unutamam yâr anlasana, seni...
(15.11.2006)