Perişanlığıma Nefretim
Gitse can bedenden,þu boktan cihani terk-i diyar eylesem
Bitse gül bahçemde yoktan da ben þu iremi var eylesem
Dilse ah çeken,varsýn dilimle densiz gibi küfrüme iz’n versem
Gitse yâr benden de bu þiire sensiz kalbimle ben ah eylesem
Þairin düþtüðü þu hâl-i zârý neden takmaz kims’,görmez mi
Biçare olmasa yazar mý þiiri yoks’ o bunu bilmez mi
Bu hale nasýl geldin diyen sigarasýndan çýkan dumanken
Yansýn tütünler içimde de yaksam ciðerimi kor eylesem
Çýkýp da baðýrsam cihan-ý þerre,acaba o beni duyar mý
Önüme çýkan görünmez zindan,yoksa koskocaman bi duvar mý
Anadan doðma adem-i âmâ görür halimi sen görmez misin
Madem görmezsin,yanýna gelip de kulaklarýna of eylesem
Görmüþ âdem-i zârý,ahmaðý,köpekler aðlamýþ halime
Ölüp dirilen aþýk aptalým,eþekler bakmamýþ yüzüme
Kelimelerim’ aktýðý müsvedde,sanm’ tertemiz bi sahife
Temiz bi sayfa olsam ben de kendime bakýp ah vâh eylesem
Artýk dayananam bu halime ama yalandan þükrederim
Vurup dururum duvarlara ama kanatan sen’n sözlerin
Baþka çarem yok kapar gözlerimi,Yaradan verir derim
Beni mahvedip virâne edeni ben periþân eylesem
Küfretmek için gelsen yanýma o bile bâis-i meserret
Dilimden iyi gelmez benim,zaten ben ki þair-i mülevves
Kalemi verince kolay olur ben gibi þairi delirtmek
Delirip de kaçsam âlemden,kendime yeni cihân eylesem
Ýmzayý atýp da sildim çünk’ daha her þeyi dökmemiþim
Mýzraðý batýrmýþlar kalbe ama ben sanki ölmemiþim
Durmayi düþünmezken âlem demiþ ki "koþ" ben "yok" demiþim
Durup da olduðum yerd’,gözümden geleni kar eylesem
Bak bu ki okuduðun bir gencin yalnýzlýða sessiz çýðlýðý
Nefretine izin ver sonra da yaksýn býrak devr-i sýðlýðý
Bir bavulla gitsem cihandan,içine hayallerim sýðdýðý
Tez vakitte kurtul’p bu beladan,þi’ri kendime yâr eylesem
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.