KUANTUM RİSALESİ
zaman
bilincimin duvarýna saplanmýþ balta
korkudan salýnýyor
göz kapaklarýmýn altýnda
iðne yapraklý düþler
ve parmak uçlarýmdaki karýncalanma
sýrrý kadim bir yalnýzlýk coþkusu
kýrýlan dal çýtýrtýsýnda kýyamet
ey gece
günün cenazesine gelmiþsin
gölgelerden dikilmiþ bir pelerinle
aðýt yakan rüzgar buz kesmiþsin
adýmlarýn düþlerin izinde kaybolan bilmece
ay ýþýðý günün en yakýn dostu
ateþ yakýp seni bekledim
elinden düþer diye
günahlarýmý tuttuðun çetele
merhameti oyun yapmýþ
bir çocuk dolaþýyor içimde
sapan mesafesinde
taþ atýyor mevsimlere
unutmuþ mahkum olduðunu
yaþamýn ölümle seviþtiði yerde
ateþ böceklerinin ilgisizliðindendir bu þiir
kelimeleri piç eder
mahremiyetini medeniyette kaybeden su
mimlenmiþtir artýk
virgülün gitme isteðini kurþunlayan nokta
elbette aþk yanmýþtýr bu þiirde
eðer kimse görmezse hiçbir yerde
yarýnda koþuyordur duman kokusu
insandan ve eþyadan sýkýlmýþtýr zaman
doðduðundan beri hiç bölünmemiþtir bu kadar
dörde on ikiye üç yüz altmýþ beþe
ve yüze
ve bine
ve de miladýn arkasýna ve önüne
bundandýr zahir
çiçek açmaz
hiçbir saatte yelkovan
09/06/2018
ali rýfat arku
istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.