özlenmek istiyorum
Bu aralar
Akþamlarý eve döndüðümde,
Yalnýzlýðý daha bir hissetmeye baþladým.
Aslýnda bende uzak olan bir duyguydu yalnýzlýk.
Çünkü,
Dostlarým ve sevdiðim insanlar ,
Beni hiç yalnýz býrakmazlardý.
Demekki artýk
Kazançlarým kayýplarýmdan daha az olmaya baþladý.
Demekki,
Artýk unutulmaya baþlamýþým.
Aslýnda bunu bilmek,hissedebilmek çokta kötü deðil.
Çünkü ne olduðunu nerede olduðunu bilip kabullenebilmek güzel birþey.
Bunu bilmek,
Yaþamýna daha kolay yön verip,
Ýnsanlara eziyet etmemeni saðlýyor.
Böyle olunca da
Kimin yanýnda hangi deðerdesin biliyorsun.
Beklentilerin olmuyor eskisi kadar,
Telefonun çalmadýðýnda hayýflanmýyorsun kimseye.
Hoþ gözün hep tanýdýk bir yüz,
Kulagýn tatlý bir ses aramýyor deðil.
Ama þuda bir gerçek ki,
Geçen zamana üzülerek yaþamaktansa,
Elinde ne var ona bakýyor insan
Ve daha bir sýký sarýlýyor sevdiklerine..
ONU’ da kaybetmeden......!
Ýrfan BOZDOÐANOÐLU (20.01.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfan bozdoğanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.