niçin kendimizden kaçarız ?
düþer olduk gaflete, kendimizden kaça kaça
akledecek kalbi olmayanlar, bel baðlamýþ siyonizme haça
kalp düþünür akýl inanýr, nefsaniyetten arýn
sevgiyle dirilen ölür mü? kalpler sonsuz baharýn
***
nedir bu kýsýr döngü? nedir bu sevgisizlik?
kendine yabancýlaþmýþ bir yürek aðrýsý var
kalabalýklar içinde yalnýz, gurbet içinde belirsizlik
kardeþlik sýrrýna erememiþ geçip giden yýllar
***
yine kandan beslenir, ölümden korkanlar
bilmezler ki sevgilerin gözü biraz yaþlýdýr
hayat ölümle bestelenir, ölüme koþar canlar
þahdamarýndan daha yakýn’ýn müjdesi yahþýdýr
***
susma konuþ ey ölüm, bürünme sessizliðe
maðdur rolündeki alçaklarýn, cinayetleri var
insandan çok uzak, imansýzlýk ruhlarda elem
mevsimlerden önce gelemeyen, insansýzlýk var
***
zafiyetin sýnýrý yok ki; doymayan nefsin
sen, avucunun içinde ve isteyen sensin
ey nefsin gayyasýnda tiril tiril yapan ben
bunlarýn hesabýný, verecek olanda sensin
***
bir çýnardý sevgisiyle, mazisi tertemiz
fikirler bulandý birden, yetiþen nesilde
ideal kalmadý ruhlarda, sade mide semiz
batýl uðruna terk ettik bir þey kalmadý elde.
***
tarihten yana zenginiz de yüzleþmeye girmeyiz !
ön puntolu allâmelerin ýkýn kakýn resmîdir…
geçmiþi inkâr et dediler neden niçin demeyiz !
turist olduk geçmiþimize, bu da toplumun resmidir.
***
yusuferdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.