ah züleyha … ah ki ne ah..

I

bilir misin züleyha …
sen beyaz bir çiçek gibiydin
mavi bir ýþýk gibi hani el deðince bozulan ve gölge düþünce küsen...
böyle yazýlmýþtý alnýmýza mavi güller büyüten ilkbahar mevsimleri
goncalar açan ilk akþamlarý ,en parlak doðan yýldýzlarla



hangi kara geceydi gittiðinde
adýný hangi kurþuni geceden silmiþtim
hangi çiçekti seni hatýrlatan lacivert vakitlerde
yürek perdelerini açan da sendin , kapayan da
sevgilide, sultanda...canda canan da sendin


II

bilmez misin züleyha …
hüzünlü bir þarkýydý mehtaba karþý birlikte söylediðimiz
isminin geçtiði bir türküydü ýssýz sokaklarda
peri masallarý vadettiðim saatleri ne çabuk unutmuþsun
hangi ayýn hangi gününde çalmýþtým göðsünden kimliðini yeni bir kimlik vadederek


ne kadar da erken unutulmuþ yapýlan o yeminler
umutlarýmýz ,öteki hayallere gönderdiðimiz cemrelerdi hani
birlikte havaya ve suya ve topraða düþecektik
yaðmalanmýþ kentlerin kapýsýnda o halde neden aðlýyorsun
neden aðlýyor gözyaþlarýn þimdi neden…


III

ah züleyha … ah ki ne ah..
söndürülmüþ kandillerin fitilince yandýðýmý bilmez misin
yanýk notalarla seni okuduðumu …
naðmelerin koþuþtuðu sayfalara sevgini yazdýðýmý duymaz mýsýn

ya hareli aðýtlar söylediðim kaldýrýmlarý
hicranýn böðrüne acýlar sapladýðým yalnýz geceleri
kýrk kere kýrdýðýn kalbin kýrk bir kez seni anarak geçtiðini
bimezmisin


IV


haydi züleyha
tut ellerimi sevdiðini söyle bana
sevgini çiz bir kilim desenine çöl kumlarýnca
çiçeði açan dal miktarýnca yapraðý tebessüm, tomurcuðu sevgi olan
taze baharlarca hasletlerimi topla bir bir


saman sarýsý rüzgarlar alýp götürmeden
son kuþlar da göçmeden, bir ýþýk yak ruhumda, bir mavi ýþýk


V

sen bilmezsin züleyha …
kýr saçlý kentlerin yorgun düþüncelerini silmiþtim hafýzamdan
her gün seni zikrederek yýldýz topladýðým gecelerden
masalýn en acýklý yerinde iki tel efkarý birbirine çatývermiþtim
yaðmýþtý üzerime çaresizliðin bin bir türlüsü



oysa ki ne bitmez arzularýmýz vardý bizim, ne doymaz ihtiraslarýmýz
beraberce mutluluðu emziren nice vakitler yaþamýþtýk


VI

ah züleyha
þimdi akýþý deðiþen sularýn çaðýltýsýna uðruyorum
beyaza köpüklenmiþ duygular sessizce iniyor kalbe
bir yaz mevsiminde renkler savruluyor içimden göklere


artýk nefes nefes alýnan vakitlerdeyim
dakikalar yok olmanýn eþiðinde dize dize diziliyor
dokunuyor dudaklarým kara sevdalarýn kanatlarýna
gökçekimine tutulan ruhum yeniden yeryüzüne düþüyor



*
redfer