Ne Lüzum Vardı ki Düşman Olmaya

Sen kendi elinle bitirdin bizi
Yüreðin hazýrken piþman olmaya
Kaybolup gitmeden bu aþkýn izi
Ne lüzum vardý ki düþman olmaya

Hasretin alevmiþ yokluðun kormuþ
Sen daha çok dersin sensizlik zormuþ
Gün görmüþ olmalý insan gün görmüþ
Ne lüzum vardý ki düþman olmaya

Her yerde her zaman olmaz ki konfor
Ýstersen ufaktan vicdanýna sor
Hele bir el ayak çekilsin de gör
Ne lüzum vardý ki düþman olmaya

Keþke kalsa idin keþke yerinde
Boþuna zay oldun elin kirinde
Belki kavuþurduk günün birinde
Ne lüzum vardý ki düþman olmaya

Murat Demir 
Sosyal Medyada Paylaşın: