İki buçuk derece miyop
"Desem ki vakitlerden bir nisan akþamýdýr
rüzgarlarýn en ferahlatýcýsý senden esiyor
sende seyrediyorum denizlerin en mavisini"
Cahit sýtkýnýn aþk þiirini ekledim mektubuma
gözlüðünün camýndan tahtada ders anlatan hocaya baktým
iki buçuk derece miyoptu gözlerin
ve bembeyazdý diþlerin
güldüðün zaman kocamandý diþlerin
sarkmýþtý kulak memelerin
pamuk ellerin ne kadar beyaz
ne kadar kahverengiydi saçlarýn
mektubumun ince zarfýnýn altýnda postacý amca,
okumuþtu o iki sihirli kelimeyi ve bu nedenledir ki
kýzmýþtýn bana
kenarý hasret kokan sayfalara yazdým gecelerce
"Kabirde böceklere ezberletirim güzelliðini"
Yaradan acýdý bana seni çýkardý karþýma;
kalabalýk bir sokakta...
aðýr poþetlerden taze soðanlar sarkýyordu
ve ton ton teyzeler dönüyordu pazardan
sýrtý bana dönüktü askerin
o tombul teyzenin arkasýnda seninle el ele
emirlerini bekliyordu o üniformalý asker
ve iki buçuk derece miyop gözlerine bakarken
gözlerinin içi gülüyordu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.