avuçlarýmdan kurak nehirler býrakýyorum denizlerine kokunu yýkadýðým küllerime yataklýk etmiyor artýk düþlerim akmýyor ömrüm, akmýyor eskisi gibi
adýmlarým tabansýz çýkmaz sokak adresim yine þehrime sokak lambasýyým ýþýðýndan bi haber iz düþümlerime yalýnayak aþk ve süpürülecek kadar gölgeyim güneþime
akmýyor artýk ömrüm saçlarýnda yol bulan ýrmaklar gibi ve sen mona... bakma artýk bana öyle ýslak sil gözündeki yalnýzlýðýmý ya da uzat bir damla daha içeyim ömrümden
susamýþ bir ecele yaðsýz urgandýr boynumdaki geçmiþ savrulan bir rüzgar, itaatsiz bir tekme, çelimsiz bir taburedir fýtratýmdaki gelecek
ahh mona… biliyorum, az sonra yine yokluðunu vuracak zaman ve ben bu gece de yalnýzlýðýmýn baþucunda dualarýma bir servi daha dikip yine bize sensiz öleceðim…
ilhanaþýcýhaziranikibinonsekiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.