Pişmanın olduğu yerdeydi hüzün

Anneye babaya övgü düzenler,
Sað iken aklýnýz nerdeydi sizin?
Gönlünü kýrarak daim üzenler
Destek olmasalar yerdeydi yüzün.

Kaþ çattýn yüzlere eþine uyup
Kalplerini kýrdýn noksanlar sayýp
Bazen küçümsedin, ayýptýr ayýp
Özür dilemeye perdeydi sözün.

O senin derdine ortak olurken
Sen se düþünmedin bir þey alýrken
Son nefeslerinde yoksun, ölürken
Vefasýz ruhunla kirdeydi özün.

Döndü zaman çarký farkettin farký,
Yüreðine çöktü, bak ayný korku.
Görünce dünyadan baþlayan terki,
Anladýn, önceden kördeydi gözün.

Her can mutlak ayný sona ulaþýr
Elin ayaðýna elbet dolaþýr.
Durmuþoðlu hüzün sana bulaþýr
Piþmanýn olduðu yerdeydi hüzün.
Sosyal Medyada Paylaşın: