Mutluluðun peþinde deðil insanlar, tuhaf
Herkesin aðýtý var, ‘’geçmiþine’’ yaktýðý
Sevgi gayedir sözü, dilde kalan boþ bir laf
Zira müþfik kalp deðil ki gözlerin baktýðý
Ýnsan daha iyisini arar, hiç usanmaz
Ruhlarýn aradýðý, sadece dert ve çile
Mutluluk kanaatir cümlesine inanmaz
Ýnsanlar mutsuzluðu seçerler bile bile
Geçmiþinden ders alan bir Allah’ýn kulu yok
Bu yüzden bilmiyorlar ya mutlu olmayý
Huzurlu yaþamanýn cidden baþka yolu yok
Candan istemedikçe sevgiliye sokulmayý
Kaba olanlar, üzenler, ezenler baþ tacý
Hakikaten istemiyor insanlar huzuru
Sunulsa da bütün dertlerin gerçek ilacý
Bu defa rengi ve acýsý olur kusuru
Ýnsanlar hiç bilmiyor, hiç ne aradýðýný
Boþuna geçen yýllar var özlemlere gebe
Bilmez hiç kimse aþkýn neye yaradýðýný
Seviyoruz gerçekten oynamayý kör ebe
Herkes baðlamýþ mutsuzluðunu bir sebebe