Sen hasreti ömrüme reva görmeyi seçtin Gittiðin günden beri içim nasýl da yandý Ben yanýp yakýlýrken sefa sürmeyi seçtin Býrakýp da giderken kalbin nasýl dayandý
Bu aþkýn cambazýydýn hislerin gösteriþti Son sahnedeki final ayrýlýða eriþti Anladým ki duygular haksýz alýþ veriþti Hüzün bereketliyken gönül acý duyandý
Oysaki bu sevdamý hep mukaddes bilmiþtim Bütün artniyetleri hafýzamdan silmiþtim Gururdan bahsettin ya sinirimden gülmüþtüm Ettiðin o saçma söz ne kötü bir beyandý
Her gün bayramdý bana olsa idin yanýmda Yürek isyana düþtü dolaþýrken kanýmda Bu adam gece gündüz demeden her anýnda Umutla bekleyerek günlerini sayandý
Hayaller tükenirken kaldý maziden izler Bunca vefasýzlýða gönül yine de özler Yastýða baþ koyunca yaþla dolan þu gözler Her sabah seni anýp hüzünlerle uyandý
Ýlk gördüðümden beri gözlerine dalarken Ýznine gerek yoktu aþkýn ile dolarken Geçip giden ömrümü yalnýzlýða bularken Sensiz geçen her saat benim için ziyandý
Ne yazýk ki sonunda sevgiden maraz doðdu Vefa dediðin yalnýz benim kalbime sýðdý Engine açýlmadan bir kaþýk suda boðdu Vuslatý arzularken bu aþk cana kýyandý
Murat Gökçe Karsî 03.06.2018 Sosyal Medyada Paylaşın:
Kąrsî Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.