YALNIZ UÇUŞLAR

Uçuþurken yalnýz sevdalar,
Gökyüzünde gönlü daðýnýk.
Yaðmak üzere baþýna kar,
Sýðýnacak kalbi yok yazýk.

Gönlü yorgun,benzi sapsarý,
Ararken konacak menzili.
Aðýrlaþtý tüm kanatlarý,
Susarken sevdalarýn dili.

Neleri býraktý arkada,
Uçarken gökyüzünde çýlgýn.
Gözü ararken uzaklarda,
Sevdalar kýþta ,düþtü yorgun.

Havada kim dinler ezgini,
Sesin ýssýz çöller üstünde.
Kim görür kanayan kalbini,
Ne oldu daðlara küstün de.

Açýlýrken sevdalar göle,
Çýrpýnmalýydý kanatlarýn.
Þimdi uçmak biraz nafile,
Koþmasý zor,yorgun atlarýn.

Ýþte üþümüþ kalakaldýn,
Epeydir gözlerin arkada.
Umutsuz hayallere daldýn,
Aklar saçlarýný sorsa da.

Yorgun sevdalar arar durur,
Dinlendirecek bulutlarý.
Yalnýz uçuþlar boþa gurur,
Tüketir bütün hayatlarý.



Sosyal Medyada Paylaşın: