Kendime Hiciv

Yazýp durdum þiir yýllar boyunca
Eli kalemde gezen bir þairim
Kendim ettim kendim buldum yazýnca
Beli yamukta kalan bir eðriyim

Kim hicvetmiþ bizim densiz beyleri
Kendisine neden deðil hicivleri
Söylediðim sözüm dönmez ki geri
Sanki söz dinlemez bir beygirim

Kime ne ki söverim ben kendime
Hicvimi indiremem köpeklere
Kendim vurulmuþum kendi demime
Sanki bütün hicivlere kadirim

Olabildin mi ki baltaya bir sap
Kendime söverken düþtüm bitap
Ýnsanlýða etmem ki böyle hitap
Sanki elmas veþ bulunmaz nadirim

Evvel kendine gel dostum kendine
Düþmüþsün be yine aþkýn derdine
Tüküreyim senin ceviz beynine
Sanki aþýklara ben gadirim

Söyle söyle bitmez mi senin sözün
Aþkýnan yoðrulmuþ mu senin közün
Aþýkisen çýksýn o iki gözün
Sanki yolsuzlara akýl veririm

Ele sor beni hýzýrdan hýnzýr der
Bilmem ki Haricim hangi boku yer
Elbet birgün kelimelerde biter
Sanki saz çalýp dönen zakirim

Kul Haricim gör Haricim bu sonu
Bitmedi mi hala þiirde konu
Sarhoþ musun kaybetmiþsin yolunu
Kendime hiciv atmazsam kafirim

Aþýk Harici
Sosyal Medyada Paylaşın: