Bulanýk su idim, aktým duruldum. Insanlýk peþinde koþtum yoruldum. Vaktinde dost kadrin bilemedim de, Dost zannedip her yýlana sarýldým.
Her zaman ders aldým her bir heceden, Gündüze ne fayda var ki geceden, Hayat denen uykuyu sormayýn bana. Kim sonuç almýþ ki o bilmeceden?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sadri Haşimoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.