yine çelme taktý ölüm kusan rüzgar talvasý ! yol bekleyen can alan melekle el ele verdi gezmezmiydim dað’ý taþ’ý toplamazmýydým el deðmemiþ zirvesinden gülü,çiçeði ? sermek için ayaklarýna gülüm !
varsýn olsun takatsýz dizim,ayaðým? düþtüðüm ataþ lar dan çýkarmaz mý sandýn ? tutmazmýydým kol kanatýndan ? yalýn ve çýplak
almazmýydým ateþler içinden eyy yanan aðaç ? meðer yapraklar karþýlýklý solar, karþýlýklý ölurmuþ biliyormuydun ? ne kadar bilinmez menzillere uzak olsak da ? duygusal yüreðine yakýným gülüm !
varsýn aðarsýn saç baþým beyazlara bürünsün ? varsýn yetmesin sesim sesine ölümüne sebatkâr sabýrlarým var ! sen yaralý , ben se senden beter Y A N M I Þ- Y A R A L I !
Kadir Haktan Türkeli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadir Haktan TÜRKELİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.