anafor dilde aşk

çürüdü meyveleþti hayat
siyah beyaz uzuvlarýn dansýnda
sustuk...


ne uzak, ne yakýn gölge arasýnda
ararken ruh tenimizi
ne sen bana, ne ben sana
bakmaya kýyamadýk


ben cehennemin alt köþesi
iþ savaþýmla savruluyorken
baþka dünyanýn insaný oluyor ruhum
senden uzak, uzaða kaçar gölgem


ara... bul, bulabilirsen
hiç bir þehir tanýmazken beni
sesim yok olur
beni kendi içinde baþka yerde a r a m a
kaybolur ölür gider sessizliðim


akrep döner karasýna
balýk su yolunda
ne nefessiz, ne susuz yaþanýlýr
deðmezse kalbin kalbime
acýrsa acýsýn batan zehir
üç gün, üç gece
bozulamazsa sessizlik
öle öle daha çok sevileceðiz


susmayý öðren kendinle tanýþabilmek için
çok konuþmak hep zarar bize
suskunluðumla beni duy
-anla
evreni çözer gibi
bulmacayý çözer gibi hiç deðil
ne karýþýkým hayat çok karýþýk
çok saçma
bu dünya karmaþa kargaþa
ben kendimde çoðalýrken
içimde büyü
ayak seslerin ruhumun gölgesi olsun
kokunu duyabileyim gittin yerde


kýrmýzý dallý aðaçlarý sev
ne çok uðradým bugün
o yaðmur altýnda, o yapraklar arasýna
ellerim dokundu
seni sever gibi
gri bulutlarýn içinde yüzünü kaybeder gibi


ne çok ofladým, sayýkladým. küfrettim
seni severken kaç dil konuþuyorum
farkýnda deðilim
sen benim anafor dilimde anlaþýlmayan
baþka bir dünyamsýn
sonu hiç bitmeyen
sonsuz aþka inanmak isteyiþimsin


tüm çaðrýþlar senin ayýbýn olsun
beni özlerken bile, nefretini içinde kusarken daha güzelsin.

severken beni bile
baþka sarhoþluðun rengi gibisin.....



.Տҽղɑվ.




















Sosyal Medyada Paylaşın: