Yirmi İkinci Gün

On dokuz yaprak daha bak,kopardým takvimden
Mutsuzlukla beraber bir kargaþa takriben

Anladým çünkü oyun deðilmiþ veya hile
Aþkýmý katledip de sank’ vuruyorsun sille!

Bem böyle acý çekerken sen ne yapýyorsun
Sana üzül demiyorum,en azýndan gülme!

Bakýp da öyle bana,çevirme gözlerini
Býrak bakayým,okyan’stan mahrum etme beni

Yirmi iki gün,uyumak da uyanmak da zor
Merak’ttiysen niye aðladýð’mý,gel bana sor

Sormazsýn sen,senin için yok bir önemim
Þu son ’ki yýl en uzun ve aðlamakl’ dönemim

Yirmi’ki olmuþ,ben üçtensonra sayamadým
Hatta yirmi ol’caðný bile varsayamadým

Sandým ki beni sev’yorsun,döneceksin geri
Sensiz ölürüm ben dedim,"öleceksin " dedi

Var mý gözlerimden akacak yaþa mecâlim
Yâr mý sözlerime bakacak görüp þu hâlim’

Aðlamayacak ve üzülmey’ceksin benim’çin
Bir matem eviyim ve bu benim yirmi ikim

Dönmek sevdiðine bu kadar zor olmamalý
Baþtan gitmemeli aslýnda,yorulmamalý

Yorulan da üz’len de sen deðilsin benim hep
Tam yirmi iki tane yirmi dört bu kalp kapalý

Neyine mutlu olayým ha yâr beni unuttu
Neyine mutlu olayým ha neyine umutlu?

Yirmi ikidir çiçekler soluk,havam bulutlu
Beni öldüren bu aþk,sana göre bi kuruntu

Dön n’olursun yirmi üç olmadan dön sarýl bana
"Özlemem" demiþtin fýrsat old’ mu yanýlmana
Sen dön yeter ki,sinirlen hatta darýl bana
Dön n’olursun yirmi üç olmasýn,gel sarýl bana...
Sosyal Medyada Paylaşın: