Öyle bir adým at ki; Bastýðýn yerler, Ayaðýný kýskansýn. Öyle bir menzile var ki; Yürüdüðün yollar, Orayý cennet sansýn. Ardýndan eser rüzgar, Fýrtýnalar koparsýn. Kýrýlan koskoca dallar, Üzerindeki yapraktan utansýn. *** Öyle bir adým at ki; Dokunduðun yerler, Kor olup yansýn. Öyle bir sevgiyle bak ki; Gözyaþým ýrmak olup aksýn. Denizler taþsýn, Yýldýzlar kaysýn, Can bedene sýðmasýn. Uðruna çektiðim ne varsa, Gönlüm deðdiðine inansýn. *** Duy artýk sesimi; Netice de sen de insansýn. Tek bir söz söyle, Kalbim hemen inansýn. Þimþeklerine razýyým, Sen sicim gibi yað gönlüme , Yað ki; Kuru topraðým ýslansýn. Yað ki; Can cananý bulduðunu sansýn. Hadi sadece bir adým at; At ki bu gönül artýk uslansýn...
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
celal bahar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.