ÇOCUKLUĞUM

Evvela..
Sen
Zirâ ben
Çocuksu gülüþlerimin
Yanaðý al al kýrýmýzý
Gözleri çimen yeþili
Düþler ülkesinden bakýyorum ben sana

Pahalý oyuncaklarým hiç olmadý benim
Tahtadan yapýlmýþ bir kay kayla
Yokuþ aþaðý inerdim tozlu yollarda
Düþerdim dizlerim kanardý
Ama hiç tebessüm eksik olmazdý yanaðýmdan

Ahh þimdi hatýrlýyorum da
Uçurtmayý nasýl’da severdim
Görür görmez kalbim gögüs kafesinden çýkardý
Uçurtmalar uçururdum kýrlarda
Ýþte sen sevgili
Mahcup ve eli yüzülü kirli
Ama kalbi saf ve günahsýz çocukluðumdan geliyorsun sen bana

Yalýn ayak kostuðum anlar olurdu
Ayaðýma batan Çakýl taþlarý ne kadar canýmý acýtsada
Sere serpe oyunlar oyunardýk
Günahsýzca ve Çocukça

Körpe hayaller kurardým arnavut kaldýrýmlý taþ sokakta
Umut çicekleri ekerdim hep uçurum kenarlarýna
Yað satýlýrdý bal satýlýrdý
Ama insan satýlmazdý çocukluðumda

Çýplak güneþ yanýðý yaralarým kanardý
Catlamýþ dudaklarmdan kuru rüzgarlar öperken
Buðday sarýsý tenim toprak kokardý
Ve ben yinede..
Haylazca sarýlýverirdim hayata

Muhzipce Çocuksu gülüþlerim vardý benim
Herþeye inat güçlü bir duruþla
Kuþlarla yarýþýr
Gökkuþaðýna uzanýp
Gökyüzünü tutmak isterdim hep avuçlarýmla

Bahattin Delice
Sosyal Medyada Paylaşın: