Zamanla yakýnlaþýr sülünle maðrur gül
Rüzgâr, estikçe kuþa sallanýr usul usul
Naz ile iþve yapar, görünce sabahlarý
Þýmartýr çiçeðini, maþukun nigahlarý
Der ki kendi kendine: “Yine ter ü tazeyim.”
Sülün gelir: “Boynuna þebnemleri dizeyim.”
“Bir gerdanlýk yapayým, damlalarý fecirde.”
“Bir buse yeter bana; hiç gözüm yok ecirde.”
Gül, “Peki” der Sülüne ve baþý yere eðer.
“Kuþun tam gagasýna, yüzüne hârý deðer.”
Hem kanar hem de acýr zavallýnýn derisi.
Ve þöyle devam eder muhabbetin gerisi:
“Dikenlerin vardý da niye söylemedin gül”
“Hiç hoþuma gitmedi, ister kýz, ister üzül.”
“Canýmý yakan asla, canan olamaz bana.”
“Kim bilir ne eziyet veriyorsun baðbana.”
Gül üzülür ve hüznü, renginden belli olur:
“Samimi ise âþýk, bende kusur mu bulur?”
“Þekva etme, Mevladýr özüme koyan hârý.”
“Sana zararý varsa, bana yok mudur kârý?”
“Yâre fayda vereni sen de sev ey Sülün.”
“Birazcýk tevazuya, olmalý tenezzülün.”
“Aþk, fedakarlýk ister, hârýmdan âh u zârsýn.”
“Dünyada en güzel gül benim niye kýzarsýn.”
“Gökkubenin altýnda, duyuldu ihtiþamým.”
“Güzel namýmý bilir Ýstanbul ile Þam’ým”
Sülün kanatlarýný açtý: “Övme zatýný!”
“Bir hazan cehenneme çevirir hayatýný.”
“Sevmem, yârin cevrü cefasýný çekemem.”
“Biraz güzelsin diye kanlarýmý dökemem.”
“Bahçeye dönüp bir bak, ter ü taze güller var.”
“Aþkýndan dil-i þeyda muhteþem bülbüller var.”
“Sen devam et maðrur olmaya cemalinle.”
“Sana son tavsiyemdir, ilgilen kemalinle”
“Eylül gelince ey gül, bakan olmaz yüzüne.”
“Onun nazarýný hiç çekmedin ki özüne.”
“Dilinden düþürmedin, kendini, cemalini.”
“Seçmedin hiçbir zaman yollarýn helalini.”
“Güzelliðini bir yem olarak kullandýn yem.”
“Hoþuna gitti her dem, sevgilindeki elem.”
“Ahlakýna çekseydin, sevenin nazarýný”
“Belki de hayli zarif bulurdu þu hârýný.”
“Ben gidiyorum artýk, her dem güzel kalasýn.”
“Günün birinde gerçek dost u yâran bulasýn.”
“Sonbahara iki ay kaldý, sür, zevk ü sefa.”
“Hoþ suretinle eyle n e f s i n i müdaafa.”
Gül bayaðý üzülür: “Dur gitme, gitme sülün.”
“Bu bahçede, burada, sensiz ne yapar gülün.”
“Boynu bükük býrakma, zaten gönlüm yaralý”
“Terk edilmek, galiba sevdanýn son kuralý.”
Kuþ cevabýný verir: “Senin derdin aþk deðil.”
“Bir þey söyleyeceðim, azýcýk yere eðil.”
“Sen þu gönlüme hitap etmedin ki seveyim.”
“Beni hiç sevmedin ki seni candan öveyim.”
Surete tapan bir yâr, býrakýp verasýnda
Kaybolur gider sülün güllerin arasýnda
Zavallý çiçek bekler gelecek diye geri
Güzel ahlakla artar, güzelliðin deðeri
Bunu hiç anlamadý, ya da istemedi gül
Terk edilmek aslýnda geride kalana zül
Zira hiç beklemezken firaký kaderinde
Kendini gömülü, bulur merkaderinde
Aþk bir bülbüle benzer, kalp de altýn kafese
Bir kez kaçtý mý dönmez çaðýran güzel sese
S / ÂYE 31 MAYIS 2018 / ESKÝÞEHÝR
Merkader: Mezar