AĞARAN ŞAFAKLARA GÖMDÜM YARINI

güz çiðdemlerinin kokusunda seni duyuyorum anne
boyun eðmemeyi zalime sen öðrettin bana
Yansýmasý olmayan ýrmaklardayým þimdilerde
yaralý kuþlar getirir çaðla baharlarýný bana
aðaran þafaklara gömdüm yarýný

yeniden geçsin çocukluðum gökkuþaðý altýndan
benim sana susamýþlýðým hangi çölde kanar
hangi çemberden geçerken unutacaðým alaturka zamanýn çýðlýðýný
ey tatlý aldatmaca dünya
avluya kadar uðurladým eskiyen aþklarýmý
aðaran þafaklara gömdüm yarýný

taþtan duvarlar örüyorum insanlarla arama
kara düþünceli insanlarýn önünde diz çökmüþ deðilim
yalýnayak atlýyorum denizlere
seninle olmadýðýmýz resimleri bölüyorum ikiye
çileleli yastýðýnda kaç gözyaþý birikti anne
aðaran þafaklara gömdüm yarýný

þehirler sülfür kokarken
dünyayý kötülük çiçekleri sarmýþken her yer heva ve þehvet
ben senin yetimin anne þehirler sülfür kokarken
saklambaç oynayacak deðilim
çýktým iþte tohumun tozlandýðý baharlardan
yapraðýn hasretten sarardýðý hazanlardan
aðaran þafaklara gömdüm yarýný

bahar taraçalarýnda çiçeklenmek seninle
sadece göðe bakabilmek seninle
elinde baki nur geceye düþen ayetlerle
bende kavuþacaðým sana
aðaçlar sevgilisiyle kavuþunca
gül bahçesi tarumar bülbül sükutta
ey nakþý sureti olmayan kavuþtur bizi aðaran þafaklarda

Ömriye KARATAÞ
29.05.2018

Sosyal Medyada Paylaşın: