Kuþlar gibi özgürüm artýk Ve kanatlarýmda alabildiðine mavi bir gökyüzü Ne bir üzüntü var þimdi ne bir matem Ýstanbul’u seyrediyorum gün batarken
Güneþ son demlerinde artýk Geceye devrediyor gündüzü Yýldýzlar sarmýþ þimdi gök kubbemi inan bu baþka bir alem Ýstanbul’u seyrediyorum geceyi selamlarken
Ayýn þavký vuruyor yüzümüze Denize düþüyor birer birer yýldýzlar Geceye inat bir þölen var gökyüzünde Ve kýzýl bir grupla þafak sökerken Ýstanbul’u seyrediyorum bir yandan kandiller sönerken
Vel hasýlý kelam hayat bir devri alem içinde Gündüz geceyi kovalýyor gece gündüzü Bu þekilde alýþtýrmýþ oyalýyor bizi Gülmek hayata dair aðlamakta öyle Yine bir kovalamaca ömür geçiyor mevsimler dönerken Ve ben yine Fatih’in þehri Ýstanbul’u seyrediyorum bir þiir daha biterken...
Sedat Kesim
Sosyal Medyada Paylaşın:
SEDAT KESİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.