Bir gün gelir piþman olur garip gönüller
Neye yarar mezarýn üstünde açsa güller
Sevgiden, aþktan baþka güzel ne var cihanda
Güle kâr yok bülbülü, koyduðunda giryânda
Gülen iki göz varsa, bak, gözlerini yumma
Yarýn vallahi meçhul, gelecekse muamma
Dünyaný hep süslesin, sevgilinin hayali
Olmamalý Leyla’yý seven kalbin melali
Allah mutlu olasýn diye aþký yaratmýþ
“Ýnci” gibi saklayýp, kullarýna aratmýþ
Buldunsa sakla onu kalp denilen sedefte
Sevgilin, cemalini nakþeylesin gergefte
Kalbi, dolu olanýn, dünyasý da doludur
Ýnsan içten severse sevdiðinin kuludur
Özünde olan zaten, göz ile sözündedir
Gülüþ en hoþ iltifat, o da yâr yüzündedir
Okursun okursun da doyamazsýn manaya
Kâh bezetirsin mâha, kâh bir gül-i ranaya
Yüzlerce þiirim var, aþka dair ey Leylaa!
Bilmiyorum ki niye yazýyorum ben hâlâ
Aslýnda biliyorum, sebebini, diyemem
Dersem bedelini ben firakla ödeyemem
Sevgi ezelden kondu ruhumun mayasýna
En büyük mirasýmdýr, yarýnýn dünyasýna
Ýçinde sevgi olan, Mevla’mýn göz bebeði
Bu yüzden severim ya kuþlarý, köstebeði
Ýnsaný insan eden, muhabbettir maþuka
Emaneti için söz verdim caným Hâlýk’a
Seni isteyeceðim, gönlü geniþ Allah’tan
Anladýðým þey budur kýyacaðým nikahtan
Kadýný yarataný, büyüteni Mevla’dýr
Kýzýný yani seni, ondan talep evladýr
Baþýmda taç ederim Allah’tan aldýðýmý
Bir emanet bilirim, gönlünü çaldýðýmý
S / ÂYE 22 MAYIS 2018 / ESKÝÞEHÝR