bu gece bahçeye sigara içmeye gittim bir kýrlangýç öttü ne güzel öttü sessizdi her yan kül rengiydi bulutlar karanlýktý hep karanlýk yalnýzca fenerin ýþýðý yoksul sokaklarda aðaçlarýn yapraklarýnda yaðmur damlalarý usulca düþüyordu yere sessizlik hep sessizlik uyuyordu herkes yalnýz bir iki evde ölgün ýþýklar kim bilir ne dertleri vardý bu yoksul insanlarýn gece bahçeye gittim sigara içmeye bir kýrlangýç öttü ne güzel öttü aðlamak istedim giden gençliðime yaþanmamýþ günlerime anlaþýlmayan yüreðime gülmeyen yüzüme ve derin kederlerime bu anda yalnýz ben yalnýz acýlarým yaralý geçmiþim ve bütün sevdiklerim umrumda deðildi sevmediklerim anladým ki insan daha büyük dert görmeyince anlamýyor çok þeyin önemsiz olduðunu gece sessiz bahçeye gittim sigara içmeye bir kýrlangýç öttü ne güzel öttü
Nihat KAÇOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nihat Kaçoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.