hiç bir karanlýk ürkütmez artýk
güneþ’in rengine büründüm geldim
maziyle hesaplaþtým, kalemi kýrdým
gün doðarken elimde çiçekler
çýkýp da
kaç kez kapýna geldim
dilimde sözler birikti aðýzlar dolusu
adýna mýsralar yazdým sayfalar dolusu
tenimde demlenmiþ bir ý h l a m u r kokusu
gün batarken yürekte þarkýlar
koþup da
kaç kez kapýna geldim
af dileyecek zamanýmýz yok
dizde derman, gözde akacak yaþ yok
duygu selinde sineyi ateþe verdim
karadeniz’i kucaklayýp temmuz ayýnda
kalkýp da
kaç kez kapýna geldim...
sevgi batbay özçelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.