zamanın sessiz uykusu!!

Sonbahar yapraklarý sokaklarda gezerken
Aðaçlar yalnýzlýða bürünmüþtü
Kimsesizdiler artýk...
Eylül çalmýþtý güzelliklerini onlardan
Ve iþte böyle bir günde doðdum ben
Vedanýn gözlerde oluþturduðu hüznün
Silinip mutluluða dönüþtüðü günde doðdum...
Rüzgâr yapraklarý sokaktan sokaða savururken
Minik gözlerimle gülümsedim hayata
Ýþte böyle...
Þimdi o günlerin üzerinden 17 sene geçti
Kimi zaman aðladým kimi zaman güldüm
Sevgi damlalarý serpildi yüreðime
Ama sevgiler her zaman gerçek olmadý yüreklerde
Sahte yüzler damlattýlar sevgi dedikleri þeyi yüreðime
Ve en çokda böyle insanlar için gözyaþý döktüm ben
Deðmezdi aðlamaya þimdi anlýyorum
Deðer verdiklerin güven duvarlarýný yýkýyolar...
Ama o 17 yýl önceki bebek büyüdü
Ve sevginin güzelliðinin farkýnda
Yalan dostlar tanýsa yalan sevgiler yaþasada
O gerçek dostlarýyla þimdi dimdik ayakta
Ýþte zaman sessiz uykusunda
Çalýyor yaþadýklarýmýzý savuruyor
Sonbahar yapraklarý gibi sevgileri...
Ama en çok eylülü sevdim ben aylar arasýndan
Gözlerimi açtýðým ilk kez gülümsediðim gün bugün
Ýþte bu yüzden en çok eylülü sevdim ben
Çünkü bir rüzgârlý eylül sabahý doðdum ben...

aYÞe...


Sosyal Medyada Paylaşın: