Ömür tükendi bitmedi yalan dünyanýn telaþý Okul iþ hayatý çocuklar derken geçti seneler Har vurup harman savurdum býrakýlan o mirasý Hayat memat meselesi oldu sudan bahaneler
Yaþamý nefes alýp vermekten ibaret sanýrdým Marifet nefesi tüketmek deðilmiþ bu dünyada Yalan oldular þimdi hani anam nerede babam Hayalmiþ gördüklerimin hepsi say ki bir rüyada
Aklý baþýnda bir adamdým herkes öyle bilirdi Yýllarca kendimden habersiz yaþamýþým oysaki Ne kadar zavallý naçiz ne kadar da naçarmýþým Dönüp bakýnca kendim tanýyamýyorum kendimi
Nice ezeliz diyenler göçüp giderken bu handan Götüremediler zerre miskal ne dünya ne malýn Geldikleri gün gibi avuçlar boþ bedenler üryan Ferman yazdý daða taþa kimi þahtý kimi sultan
Bir sebebi olmalý boþa çýkmaz nefes gýrtlaktan Dildedir maksudun adý payýna kar düþmez ondan Hak vaki olup sessizce gidilen o sonsuz âlem Kimine dikensiz gül bahçesi olur kim(i)ne zindan
Mehmet Ali ÇAÐLAR (Çaðlar ABDAL) Çorum / 2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çağlar ABDAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.