Bî-devlet bir il beyi olana dek, Devletlinin kapýsýnda kul ol sen. Soysuz beyin kulluðunda kalana dek, Asýl beðin gölgesinde kül ol sen.
Yamaný koy, iyiliðe yakýn var, Sinek bile: «Öz oðlaným güzel der». Beddua, kurdun neslini azaltýr, Koyun gibi dört tarafa il ol sen.
Ey, Süleyman, karýncaya kulak ver, Sözünü dinleyip, yanýtýný ver, Hȃkim isen, halký gün dek ýsýtýver Nehirde su, ya havada yel ol sen.
Ne iþtendir yatýp, nefsin beslesen, Ahmaklýktýr özün yahþi saydýrsan, Her pazarda revaç olmak istesen, Yahþilerin kesesinde pul ol sen.
Mahtumkulu, vardýr demin hesabý, Er geç yeter her bendenin kýsmeti, Kiþi isen, koy sen kuru gayreti, Yahþi yaman insanlara, dil ol sen. Sosyal Medyada Paylaşın:
Teke TÜRKMEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.