Ölü Şiir

Ellerimde mürekkep,ve sesimde bir boðukluk
Eski bu müsveddeye þiir daml’yor oluk oluk

Ölü bir þiir ama,en az benim kadar hem de
Ne bir teselli,ne de bir deva oluyor derde

Bir þiir,coþkuyu taþýmýyor beyitlerinde
Ama ararsan bir hüzün var en derinde

Bir þiir,duygu belirtmeyecek kadar utangaç
Bir çiçek sanki,solacak;ýþýk ve suya muhtaç

Bir þiir düþün,karþýnda,saçlarý gözleri var
Bir þiir ki,kendi gri iken renkli sözleri var

Herkese deð’l,ince okuyana hüznün’ belirt’yor
Bir þiir;þairini de kendi gibi delirt’yor...

Gri bir þiir,ýþýk olur ancak siyah bir þaire.
Ayrý anýlýr þairle þiir,bu da bir þaibe...

Þimdi size bir sorum var;
Ölü bir þair ve ölü bir þiir,ayrý konur mu?
Peki þair yaþýyorken ölü bir þiir okunur mu?
Sosyal Medyada Paylaşın: