sana bu mektubu ruhumun yüzbirinci koðuþundan yazýyorum. “sen” derken sana tekabül eden yüzbinlerce “sen”lere sesleniyorum. sözcüklerimin kahrý öyle bir yoðunlukta ki bu mektubun zerresi tüm “sen”lere ayrý ayrý düþtüðünde geriye yine ayný yoðunluk kalýyor “sen”için. tarifi zor bir susuzluk ortasýnda vaha düþler gibiyim. dudaklarým sahra çatlaðý ... ikilemin sustuðu yerdeyim,bu yüzden gülbahçe umut. düþlerimle deðil susuzluðumla memnunum. þikayet yok baðýl ferahlýðý parmaklýklar arkasýnda yakaladým, haydi umutsuzluðu yakalým. kakülünü koklayalým azat yýlkýlarýn hesabýný düzleyelim artýk yýllarýn. ne de olsa vaktimiz bol bir anlamda. kum saati yoldaþlarýyýz mekanýn ne önemi var? oduncu gömleðimi g/özlüyorum, yýllar öncesine takýlmýþ þehla bakýþlarýmla. soðuðu,karakýþý,ayazý...”Gök mavi yer beyazý” özlüyorum hatýrlarmýsýn daha önce de söylediðim gibi “artýk daha sýcak þehirlerde daha fazla üþüyorum.” tutunamýyorum çocukluðumun halatýna süratle topraða/beton zemine doðru düþüyorum yutkunamýyorum özlemi bir noktadan sonra baðýþla beni farkýndayým kendimden çok bahsettim lakin anlamýþsýndýr aslýnda ben “biz”leri anlatýyorum
neyse nasýlsýn?
Farzýmuhal
Seçki ve beðeniler için teþekkür ederim
Sosyal Medyada Paylaşın:
farzımuhal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.