NEFSİM SUS.....!!!

Sus nefsim...!
Okyonusun içinde, meydana gelen dalgalar gibi yüreðim.
Biliyorum beklemekten baþka çare olsaydý seni durdurmazdým, inan.
Ana, Babamýn kemikleri sýzlar,,
Ýnan bana yok baþka çarem yok.
Unutmaki Güneþ bile sabah olmadan doðmaz,
ilaç bile beklemeden tesir etmez,
çiçek bile vakti gelmeden açmaz.

Sus Nefsim suuus.
Miat doluncaya kadar,bu gece gündüz oluncaya kadar,
bu kýþýn baharý gelinceye kadar,
Bu sýkýntýlarýn ardýndan, ferahlýk gelinceye kadar sus,
Ve,
Yüzümüz Uslat gözyaþlarýyla ýslanýncaya kadar sus.

Sus..Gönlüm sus,
Seni susturmamýn,Mevla katýnda her þeyin,
daha iyi ve daha hayýrlýsý olacaðýna inanýrým.
Ýyiyi ,kötüyü, yanlýþý, doðruyu, gören bir Mevla vardýr,
Demekki;
Bütün bunlarý yaþayýp,
kim iyi kim kötü görecekmiþiz,

Bir Elif miktarý sus,
þurda ne kaldý, Rabba kavuþmaya,
Þurda ne kaldý Ana,Baba’ya kavuþmaya, orda söylerim hepsini.

Sus Nefsim, Sus Gönlüm sus.....
Yoruldum, canlarýmýn Can’ýmý yakmalarýndan, yoruldum.
SUUUUUUUS...........!!!!
22,5,18 Erol Köktaþ

Sosyal Medyada Paylaşın: