HAYIRSIZ EVLATLAR

Baþ örtüsüne sýðarda,bin dünya ya sýðmaz onlar.
Hayýrlý evladý yoksa, kimisinde hazin sonlar.

Karun kadar zengin olsa, umrundamý ana baba.
Karýlarý pek þýmarmýþ,acayipler birde kaba.

Savururlar palavrayý,mangalda kül býrakmazlar,
Yalanlarý örtmek için, nefes alýp durakmazlar.

Kaynana gelince eve, gelin kocasýna küser.
Yataðýný ayrý serip,meymenetsiz surat asar.

Ata ?yý eve almazda , o dünyada cennet bekler.
Öyle evlat olmaz olsun, ha varlarý, ha da yoklar.

Sýra sanada gelecek,ektiðini biçeceksin.
Ecel günü nefesini , nasýl verip göçeceksin.

Yatar kalkar o dünyada ,cennette yerin bulacak.
Kimse düþünmez anayý, acep nerede kalacak.

Sanma atan sana yüktür,varlýðý evlada haktýr.
Aðzýnda duasý çoktur, az kazancýn berekettir.

Vurdum duymaz olamazsýn, hayat yorup yýðsa seni.
Fazla gördüm hayýrsýza, insan daki naciz teni

Biraz yüküm fazla ama , huzur bulur gecelerim.
Hiç sakýnmam sohbetim de , insanlýktýr hecelerim.

Aliye UYANIK/ BOZOK KIZI
07.11.2009

Sosyal Medyada Paylaşın: