Derim ki;
Düþenin halinden herkes anlamaz,
Meyvesin çekmeyen dala güvenme.
Ateþ korkusuyla kýlarsa namaz,
Müslümaným diyen kula güvenme.
Kalbi eðri olan hicazdan gelse,
Yedi yýl camide secdede kalsa,
Arýsý babanýn oðlu da olsa,
Kovaný görmeden bala güvenme.
Daima kolayla, zor kýlma iþi,
Sabýr bir cevhere döndürür taþý,
Her zaman yönünü bilmeli kiþi,
Daðlarýn ardýnda yola güvenme.
Lafý çok olanýn içi boþ derler,
Herkes sussun, o konuþsun isterler,
Akýl ile baðlý deðilse eðer;
Baþýboþ konuþan dile güvenme.
Ýsterse alçaktan yükseðe aksa,
Dereden þahlanýp daðlara çýksa,
Üstünde beslenen sunalar yoksa;
Suyu faydasýzdýr, göle güvenme.
Ocaðýna emek verirsen tüter,
Emektir aþýna bereket katar,
Pek fazla dayanmaz, üç günde biter,
"Hay"dan gelmiþ olan mala güvenme.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sadri Haşimoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.