Dört mevsim, þahikalarýna çöken kar olsam, yalnýz senin yüzüne dursam. ay, güneþ, yýldýzlara inat, sende hiç erimesem, diyorum hani...
Benim caným, senin canýn olsa. senin canýn da bir benim caným. sana aþkým iyi huylu virüs gibi, damarlarýnda ki kanda gezsem. vurulsam dahi çýkmasan teninden, diyorum hani...
Sonsuz uzaklara çekip gitsek, bir dað yamaçýnda denize doðru, derme çatma barýnakta yaþasak, elektriðim ýþýðým akar suyum. sen olsan hiç kesilmesen, diyorum hani...
Gariben þairi atýversen sevda ateþine, birlikte yanarak dumansýz aþk tütse. evin barkýn yolun yurdun gibi gelse, kapýna sevdasý çökse, sende hiç ölmese, diyorum hani... Sosyal Medyada Paylaşın:
Toprağımsın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.